fryzura — ż IV, CMs. fryzuraurze; lm D. fryzuraur «włosy uczesane w odpowiedni sposób, zwłaszcza przez fryzjera» Misterna, modna fryzura. Fryzura w loczki. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
chłopczyca — ż II, DCMs. chłopczycacy; lm D. chłopczycayc rzad. «dziewczyna podobna do chłopca, zachowująca się jak chłopiec» ◊ Fryzura, uczesanie, włosy na chłopczycę «fryzura damska, włosy krótko obcięte z tyłu, podstrzyżone» … Słownik języka polskiego
chryzantema — ż IV, CMs. chryzantemamie; lm D. chryzantemaem «Chrysanthemum, roślina ozdobna z rodziny złożonych, mająca kwiaty różnobarwne, o promienistym układzie, uprawiana w 5 tysiącach odmian na kwietnikach oraz na kwiaty cięte; złocień» Złociste… … Słownik języka polskiego
stary — 1. Coś jest dla kogoś za stare «coś jest nieodpowiednie dla danej osoby ze względu na jej zbyt młody wiek»: Ta fryzura jest dla niej za stara. Roz bezp 1998. 2. Stara gwardia, stara wiara a) «ludzie znający się od dawna, połączeni wspólnymi… … Słownik frazeologiczny
wprowadzić — 1. Wprowadzić kogoś w życie, w świat «umożliwić komuś poznanie otaczającego go środowiska, nauczyć postępowania, dawania sobie rady w życiu»: – A ile on ma lat? – Czternaście. – Najwyższy czas, żebyś go zaczął wprowadzać w życie. J. Przybora, Oko … Słownik frazeologiczny
wprowadzać — 1. Wprowadzić kogoś w życie, w świat «umożliwić komuś poznanie otaczającego go środowiska, nauczyć postępowania, dawania sobie rady w życiu»: – A ile on ma lat? – Czternaście. – Najwyższy czas, żebyś go zaczął wprowadzać w życie. J. Przybora, Oko … Słownik frazeologiczny
afro — ∆ Włosy, fryzura afro «włosy krzaczasto nastroszone, mocno skręcone» … Słownik języka polskiego
bitelsowski — bitelsowskiscy «taki, jak u bitelsa, przypominający wyglądem bitelsa» Bitelsowska fryzura … Słownik języka polskiego
bombowy — «odnoszący się do bomby (bomb), bombowca (bombowców)» Zamach bombowy. Lot, nalot bombowy. Dywizjon bombowy. przen. «robiący duże wrażenie, wywołujący sensację, efektowny» Bombowa fryzura, kreacja. Bombowa książka, wiadomość … Słownik języka polskiego
cudować — ndk IV, cudowaćduję, cudowaćdujesz, cudowaćduj, cudowaćował pot. «wydziwiać, grymasić, kaprysić; dziwić się» Nie cuduj z tą fryzurą, wyglądasz dobrze. Ubierz się przyzwoicie, żeby nad tobą nie cudowali … Słownik języka polskiego